Poetry

Wyleciały chmarą, gąszczem,
by pochwycić szansę swoją,
Dziś wylęgły się chrabąszcze,
a dziewczęta się ich boją.

Wpadnie taki za koszulę,
albo wplącze we fryzurę.
Łap go, proszę, trochę czulej!
Nie tak od razu z pazurem!

Taki chrabąszcz tylko brzęczy,
a on także chce do świata.
Czy się uda? Któż zaręczy?
Gdzie te czasy? Gdzie te lata?