Poetry

Marek Gajowniczek


older other poems newer

22 september 2015

Wjedzie Bond drezyną

To jest bardzo trudna i żmudna robota,
bo jest spory nasyp, a obok jest parów.
Porządkują teren - w górach, koło złota,
przy pomocy łopat i georadarów.

Ma to robić kolej, ale kolej nie chce.
Wojsko tylko strzeże. Wojewoda czeka,
a ciekawość wszystkich dookoła łechce.
Wkrótce spadną śniegi. Czas szybko ucieka.

Potrzebni do tego sami specjaliści.
Znani, bo ich w książce opisał Sumliński.
Wytrawni badacze spadających liści.
Twórcy najdziwniejszych kombinacji świńskich.

Choć to tajemnica była III-ciej Rzeszy -
teraz już się naszą tajemnicą stała.
Trzeba coś odkopać, lecz nikt się nie spieszy,
by się w obce ręce czasem nie dostała.

Porządkują teren. Dni spokojnie płyną.
Na mniejszą odległość zbliżać się nie wolno.
Czekają na Bonda. Wjedzie tam drezyną.
Teraz do czyszczenia wezmą dziatwę szkolną.

Wszystko według planu ściśle się odbywa.
Jest specjalna grupa i sztab kryzysowy.
Czytają Tuwima. Jest "Lokomotywa",
lecz wiersz ten opornie wchodzi im do głowy.

Próbują wszystkiego. Otwórz się Sezamie!
Ale góra milczy. Mogą w niej być miny.
Może ktoś tu kręci? Zwodzi oraz kłamie
i po cichu liczy, że my zapomnimy.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1