Poetry

Krople rosy
w kolorach kwiatów,
czterolistne koniczyny
na łuku tęczy,
babie lato
z tysięcy uniesień,

łzy zastygłe w bursztynie...

I MY – Obcy,
w wąwozie zdrady.

Beznadziejni...
Głupi...
Brudni...
Plecami o horyzont oparci.

Dlaczego?