Poetry

Dla Oczu jak pustynia – Autorki pierwszego wersu –
z podziękowaniem za inspirację.

 
nalej mi kielich pełen wierszy
zanim na straty spiszę słowa
nim znów rozedrze się na szepty
nalej mi kielich
 
niech stworzą jeszcze gęsty kordiał    
rozgałęziając bluszcze tercyn
by pięły się bez zahamowań
nalej mi kielich
 
w głowie pustynia snuje wersy
szmerem się sypią cienie szkoda
że kiedyś nam urosło w strzępy
nalej mi kielich
 
tylko zaledwie tkwi przy drogach
przybranych w już blaknące gesty
zastygłe teraz jak nagroda
nalej mi kielich
 
może coś wreszcie ongiś skreśli
odnajdzie barwę na dnie morza
by chociaż resztę nadal prześnić
nalej mi kielich
 
 



Wiersz ma formę „ronda” – stylu wywodzącego się
z tradycji średniowiecznych truwerów.