Prose

zaczęłosięodjabłka


older other prose newer

10 march 2014

drzewo na skarpie światła I

Matka Maej zmarła przy porodzie. A może wcześniej. Nawdychała się życia. Nie wzniosła zatem modlitwy do drzewa dusz, w pąkach kwiatów którego, mieszkają wszystkie nienarodzone dzieci. Zazwyczaj w takich przypadkach modlitwa wychodzi od kogoś innego. Nie musi mieć wielu linijek, wystarczy krótka jak oddech. Jedna myśl zmęczonego doktora, utworzyła by ścieżkę. Lekarz jednak tkwił w stanie bez-myślenia. Jego dusza spała. Śnił o złocisto-brunatnym płynie, czuł jak życie ogniem wypełnia mu żołądek. 
            Jeśli zdarzy się że modlitwa jest krótsza niż oddech, zazwyczaj otwiera się słaby lub chory kwiat. Dziecko nie żyje długo. Przypadek Maej był wyjątkowy. Nikt nie zmówił modlitwy.
Dziewczynka urodziła się żywa. Zdrowa. Oddychała, wyciągała rączki. Nigdy jednak nie płakała ani nie śmiała się. Dziewczynka nie urodziła się martwa. Może matka Maej zanim umarła modliła się. Usłyszał ją kwiat całkiem zwykły i całkiem wyjątkowy bo jeden z tysiąca - i jeden. Dlatego, płód wykształcił się mimo że matka była już martwa. Dusza dziecka niecierpliwie zerkała zza płatków ale bez tej ostatniej najważniejszej modlitwy nie mogła znaleźć drogi.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1