Poetry

Anna Maria Magdalena


older other poems newer

26 february 2012

to nie tak że ja jestem zła

Zagubionym
bądź jak drzewa lekko kołysane
wiatrem pieszczone do łez z niebios zesłanych
oczy szafirowe kochaj
w duszy nadal
 choć daleko muzyka gra
kołysze i tuli do piersi
delikatnie i czule mów szepcz czuj
pocałunki złożone na ziemi
tylko sen  w którym mamy wszystko
spełnione wstydliwe marzenia
nienawidziłam siebie za nie
teraz nadzieja na twarzy maluje nowe grymasy
nieważne że ty mogłeś mi dać kawałek nieba
pamiętam uśmiech cierpienia gdy...
wczoraj był ten czas
kiedy niespodzianki były miłe
popełniasz błąd ucieczki nie ma
nie masz dokąd biec wybacz ja już nie czekam
nieważne że miłość czeka
za lustrem były drugie odbicia dla ciebie
nie proszę o wybaczenie
czasem tak bywa po prostu śpij.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1