Anna Maria Magdalena, 21 november 2011
To zbyt wiele
może za mało
oddam część
zdobędę całość
poczekam
urosło
to zetnę
będzie ciepło zimą
wiosną zasadzę nowe.
Anna Maria Magdalena, 21 november 2011
Niech grzmi ta miłość we mnie
jak te pioruny uderzą w serce
z piór upadłych aniołów
zrobisz mi poduszkę do której jak noce zimne
sama się wtulę
a gdzie ty tam na świecie
i serce moje niesie
za tobą za sobą- nie wiem
same bełkotanie słyszę
i niby anielskie pieśni
tak ciepło dziś na sercu
nie myślę co jutro...
dziś waży się swat na mojej farbowanej głowie.
Anna Maria Magdalena, 20 november 2011
Brak mi życia by dostrzec
wszystkie barwy motyla
z każdym dniem i nocą długą
czas ulatnia się jak eter
serce kroi ostre cięcie
jakoby to karma w mej udręce
liczę rany i blizny
czytam pożółkłe listy
i nic w nich takiego
tylko plamy na duszy gdzie oczy zamknięte były
gdy nie umiałam patrzeć przed siebie a cofałam kroki...
Anna Maria Magdalena, 20 november 2011
A co mnie obchodzą słowa plugawe
ubiorę czerwoną sukienkę na dni zimne
rozpalę serca i ciała
niech patrzą, pożądają mnie jeszcze
nie dotkną a spłoną po słów moich smakach.
Anna Maria Magdalena, 20 november 2011
Czekałam za słowem
nadeszło ich milion
i nie wiem z którym bardziej się wzruszam
wszystkie dla mnie jak świeże gruszki
soczyste, słodkie
nie mogę się oprzeć...
rozmowy z tobą
więc zostań na chwilę, na kilka garści słów
przełykam słowo po słowie
nasyciwszy duszę
oddam strofę
twojej pokusie.
Anna Maria Magdalena, 19 november 2011
Ja już wiem
że łzy to tylko część
i bije serce bo wyjścia nie ma
a łzy tak po prostu lecą
nawet jeśli to szczęście
smutek czy żal
wszystko jest potrzebne
takie ludzkie...
więc pozostanę sobą
nie łatwo patrzeć
czuć się człowiekiem
nic mi nie brak
a nie wiem czego chcę
więc znajdę inny świat
może równoległy do tego
kto wie co rano się zdarzy.
Ja już wiem
życie nie zawsze
kolorowe jest
jak płatki delikatnych lilii
i ostre kolce róż
wszystko jest potrzebne
czerń i biel i nawet...
czułości słodkie aż obrzydliwe
to takie ludzkie
choć niemożliwe
każdy dzień brzmi podobnie
i noc czuje tak samo
nie wiem już co dobre a co złe
a to wszystko jest i będzie
więc dobranoc..
Anna Maria Magdalena, 19 november 2011
Tęsknie za nocą
bezpiecznie cichą
bezwzględnie czarną jak myśli Lenina.
Tęsknie za gwiazdami jak za diamentami
są takie jasne...
Tęsknię za zdrową żywnością bo tu to wszystko sztuczne
śmierdzi chemią i ubóstwem.
Tęsknię sama za sobą, nie widzę swego odbicia w lustrze
gdzieś je zgubiłam wraz z duszą.
Tęsknię za życiem, ale czym ono jest jak się czujesz martwym za życia.
Anna Maria Magdalena, 19 november 2011
Poranki są takie zimne
ponure i nie zrozumiałe
słońce leniwie wstaje
nawet się nie wysili
ażeby porządnie zaświecić
to takie smutne
może je jakoś zachęcić
uśmiecham się poprzez łzy
nie widzisz?
słońce świeci!
Anna Maria Magdalena, 16 november 2011
Rzucasz mi
gwiazdy pod nogi
bose i zmęczone
wbijasz
w podświadomość słońce
parzące w serce
bombardujesz
uczuciem aż boli
jestem zmęczona
wybacz
nie czekaj aż wstanę
jak pies przy domu
swojego Pana.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
