Poetry

zaczarowałabym los gdybym wróżką była
by zatrzymał czas Tobie mamo miła
on tak szybko pędzi drogi swe obiera
te same masz chęci jednak sił mniej teraz

nie niosą tak szybko nogi i posiwiała Twa skroń
ja proszę mój Boże Drogi od złego Matkę chroń
mam to szczęście ją mieć chociaż daleko mieszka
matczynej miłości sieci niepotrzebna jest ścieżka

Ona me serce oplata nie oddam jej nikomu
mijają tak całe lata z dala od Twego domu
myśli łączą jak słowa do Ciebie radosne biegną
bądź Mamo zawsze zdrowa i zostań jeszcze ze mną.

Autorka L.Mróz-Cieślik