3 july 2011
/ten wieczór/
ten wieczór
pachnie amalgamatem eteru i opium
za szklanych flakoników ulatuje
zapach urojonych podróży do dalekich Indii
sinusoida łagodnych fal pulsuje płasko
wypływa z dna czerwonego łożyska
korytarzami świętej rzeki
wzdłóż ramion dłoni i palców
trwa jeszcze wędrówka życia
choć elektrochemia ruchu
zastygła już w spopielałe nasiono
oliwnego krzewu
`prochem jesteś i w proch sie obrócisz'
z prochu powstaniesz i wrócisz drzewem
gdy ważyły sie gramy czasu
był zapadłym w pościel oddechem
ciężarem kości w bibułce skóry
spojrzeniem w rozlanych mlekiem bańkach oczu
cały był jeszcze kruchą obecnością
/choć jakby go połowe i coraz mniej/
`zobacz, oddycha rybą!`-
powiedziała dziewczynka o oczach jak morze
wahadło serca zatrzymało się
pod światłem sztucznych słońc