Poetry

krsto


older other poems newer

9 august 2011

wchodzę w ogród

chcę to opisać tak cicho
by słowa mniej powiedziały
niż przestrzeń pomiędzy
 
w naszym ogrodzie
była wędzarnia
ukryta za domem
pomiędzy ścianą z cegieł
i ścianą  z zieleni
 
i tam staliśmy blisko
ciepła naszych palców
i stała się jasność
wiał wiatr i  deszcz padał
 
a potem na strychu
o zapachu mięty
na podłodze z desek
skrzypiących i ostrych
wchodziliśmy w ogród
ja i moje siostry
 
nie powiem nie powiem
co się wtedy stało
niech  wystarczy
biel drobnego ciała
i trzy drżące serca
 
niech wystarczy
ziemia pozbawiona światła
one były światłem
i kwiatami w nocy
 
patrzyliśmy tylko
na ziemię nieznaną
na nowe wybrzeża
i drżąły trzy serca
 
wchodziliśmy w ogród
przez lądy odkryte
i jałową ziemię
terra incognita
terra deflorata






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1