alicegolden, 30 september 2011
Jesteśmy czystą wiedzą płytkim oddechem.
Aktualizacja chłonę atmosfere szelestu,
jest nas ponad hesyliozny dusz,
zagubionych bez słów bez smaku bez żalu,
że jesteśmy gdzieś nie pomiędzy podłogą a stropem.
A pomiędzy powietrza ścianą.
A to co zliżemy zlizujemy krwawe rany z piasku.
Kryształki błękitnej dzióry i zbioronika nimi mamimy się...
Wiemy że po peronach między pociagami widzimy...
nie jedynie ludzi a bezgłowne manekiny wyklejone ulotkami.
A miedzy nami My jesteśmy Inni my przenosimy obrazy,
z systemem flash player.
alicegolden, 30 september 2011
A sępy stały się ludźmi.
Wydłubującymi kawałki,
serc z surowej ziemi...
Daleka pustynia na drodze,
zwariowania czarnego żwiru.
Zwęglone gałęzie konarów,
huki opadających gwiazd.
Rozproszone kawałki szkła,
smuga toksycznej poświaty.
Oczy Ślepców ,
słyszysz cisza.
Są zwrócone zza pleców.
Osiwiały brat,
Spójrz pokochasz.
Włosy rozprasza wiatr.
Brylantowe łzy,
błyszczały w ogrodach.
Trujący bluszcz,
kręcił się po schodach.
Kapliczka oszroniona,
Młodości zastygła postać.
Podaruj mi kwiecisty nóż,
w mej piersi ofiarnie go złóż.
Gdy zakwitnie w ręku twym,
z raną zadartą ukoisz swe sny.
Daj mi kwiat.! i wyrwij go z rąk.
Wbij mi nóż.! i zostaw go.
alicegolden, 30 september 2011
Wiesz łzy wolą nocą błyszczeć.
W świetle księżyca na krętych ulicach,
Moc emocji chichoczą się pod bramą.
Tam na błękitnych schodach,
opiera się o ściany blady krzyk.
Dochodzą Huki z opuszczonych krat.
Gdzie bruki obracają oczyma.
Pośród Nocy leżą czarne kajdany,
z delikatnej porcelany.
Czarne koty uciekają na tylnych łapach,
oglądają się na niebo.
W kamienicach buszują chłodne jęki.
A Obrazek zakochanej Pary zerka przez Okna.
Nadchodziły wreszcie Iskierki,
skaczące wokół stóp Tańczącej Bajki,
jej Fioletowo jaskrawe palce,
ugłaskały do snu zmęczone latarnie.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade