Poetry

Penthesilea


older other poems newer

3 march 2012

Plastinarium

Miało być skończone dzieło,
zwykła kolej rzeczy. Spacer
czerwia od deski do deski.

Ale tym razem kości wzeszły granicą,
za którą rozpuszczały się tłuste lata.

Aceton i ultrafiolet zastąpiły wilgotną ziemię.

To, co ludzkie - nagle obce.
Zostało tylko tworzywo.

Wzdłuż imienia ku kształtom mięśni
przekaz powoli odklejał się od zapisu.

Jednak to możliwe: ponownie ułożyć na scenie
dramatis personae; podpisać
martwa natura. Życie uznaje się za
etap pośredni, między jednym a drugim modelunkiem.

Metamorfoza polega tylko
na zamianie ról.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1