Poetry

Power tends to corrupt, absolute power corrupts absolutely

John Acton (1834–1902)

Mogłabym zostać neonazistką
otoczyć się zdjęciami bohaterów komiksowych
i o nich fantazjować
usiąść na grzbiecie mojego kucyka i ujeżdżać go
( niewolnik to koń ptak świnia glista
pies jako nocnik kibel spluwaczka
kosz na śmieci bidet )
w Sado Royal upajam się władzą absolutną
taką jaką miała Ilse Koch
wielbicielka sztuki i produktów galanteryjnych
rękawiczek i torebek
wykonanych z ludzkiej skóry
może jest to nie to samo co sukienka
z krowich wymion wykonana z trzystu sutków
ale odpowiadałoby mi bycie suką
starszą nadzorczynią odbierającą poranne apele
kontrolującą personel strażniczy
komando robocze
wyruszające do pracy w rytm muzyki

Orkiestra gra
wojskowe marsze które kształtują dyscyplinę
nadają właściwy szyk
komandu przechodzącemu przez bramę piekła
w takt śpiewana na rozkaz
pochwalna pieśń
na koźle trwa bicie do utraty przytomności
w swoim cierpieniu ćwiczę spokój
ale ciało ułomne drze się wniebogłosy
przez łzy intonuję hymn
przełamuję tabu
Suka z Buchenwaldu jej usta są w kolorze
cyklamenu
stoi nago w bramie na powitanie każdy z nowych
kto ośmieli się na nią spojrzeć zginie
Przechadza się „wielmożna pani”
wyszukuje u bydła intrygujących tatuaży
na abażury do lamp
tępo patrząc przed siebie niczego nie żałuje