Poetry

drachma


older other poems newer

24 october 2014

Panichida

Skończę podobnie jak
Bóg Niżyński święty idiota tańczący
nad otchłanią
sprawiający wrażenie tępego

To taka migawka
znad grobu w którym szatan i bóg
w święto wiosny
stanowią jedno

Bezpowrotnie przeminęła młodość
a wraz z nią odeszło zdrowie
białą kartkę zapisałem
po ostatni akapit

To było wtedy
gdy na ławce moje ciało stygło
w trwałym bezruchu
przyjęło pozycje horyzontalną
jutro je odnajdą






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1