Poetry

drachma


older other poems newer

30 november 2021

Miastowe łyko

Moja prababcia
mieszkała na wsi
gdy byłem dzieckiem
spałem z nią
nazywałem babcią

Pewnej nocy
ona umarła o północy
we śnie

obudziłem się
powiedziała mi
że jej czas nadszedł
i odchodzi

Przygotowała mnie
jak mogła do drogi
tak mi rzekła
nazywała wnusiem

To było ponad
czterdzieści lat temu
gdy złe warunki
mieszkaniowe

Stajenki przerobionej
na stancje
u państwa Drewniaków
skłoniły mamę

(gdy kopciuch kozy
jednofajerkowej
podtruł nas czadem
nocą)

by dziecku uczynić
warunki lepsze
niż w mieście

Wyjechałem po naukę
na wieś






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1