Poetry

Noc przecięta mrozem w białej halce się kołysze
na firankach twoich oczu coś jest wspominając

właśnie teraz gdy dzień zbyt późny kończę
w bladym uśmiechu księżyca mówiąc dobranoc 

powtarzasz że wciąż od nowa mnie kochasz
i mróz rozpraszasz ciepłym oddechem