Poetry

Hania


older other poems newer

17 december 2012

Włóczykiju

gdy śniegiem zasypie
dolinkę
ty idziesz za góry
za lasy
w namiocie masz
ciepły koc
i myśli przyjacół
w plecaku
gdy ogień rozpalasz
gdzieś w drodze
i siadasz na ławce
z gałęzi
muzyka staje się 
lasem
a twoje sny muzyką
znów z ptakiem rozmawiasz
jak z bratem
i teatr słońca podziwiasz
powrócisz gdy zieleń 
zapachnie
gdzie dobre myśli
mieszkają






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1