Poetry

Marina


older other poems newer

28 january 2012

to takie proste

teraz już wiesz
życie to nie zabawa w berka
ciuciubabkę albo królu daj wojaka
ten niech przypadnie w udziale innej

nie jestem szara
to tylko smutek wycisnął nijakość
na mojej twarzy
tak bardzo zwyczajnej że utrata
nie pozostawi śladu

chciałeś wolność zamienić na złotą klatkę
a przecież żaden ptak nie wzniesie się do lotu
gdy jego skrzydła skostnieją

popatrz
twoje szaleństwo unicestwia
zamiast poruszać delikatne struny
tak by melodia płynęła lekko

see you later

tylko na tyle mnie stać






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1