Poetry

Nieodgadniony


older other poems newer

29 january 2013

Nie mogę przestać

fragment pamięci
odtwarza umysł
Ty we fragmencie
co ducha kruszy

subtelność Twym atutem
pragnę dotknąć skóry
ona delikatna i miękka
niczym płatek róży

kroczysz w mym śnie
piękna i niezależna
jesteśmy tam razem
szczęście odbite w pierzach

gdy sen koi zbolałe wnętrze
bo jesteś w nim ze mną
jawa zwiastuje czarne chmury
które zasiedlą niebo

błękit cudownych oczu
mą duszę zachwyca
a bezbronne serce
pewnie trzymasz w ryzach






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1