Poetry

drucik


older other poems newer

23 february 2012

Samobójstwo

lsniące ostrze zanurzone w miękkim ciele,
szkarłatna krew płynąca wdłóż dłoni,
słodki ból przeszywający umysł,
jak strzała wystrzelona z łuku myśliwego,
nadchodząca ciemność, opuszczająca kurtynę życia...

teraz tylko dusza lekko unosi się ponad martwym ciałem,
lezącym w kałuży soczystej krwi,
nadeszła cisza i spokój kojąc zmęczoną duszę,
kołysząc ją lekko do wiecznego snu...






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1