28 february 2012
Klepsydra
Gdy
niebo płakało ptakami,
ciągnącymi
ołowiem ku ziemi.
Gdy
lasy krzyczały drzewami,
chylącymi
swe głowy przed ludźmi.
Spadły
pierwsze ziarna....
Gdy
ziemia krwawiła raniona,
w
metalowym szarpana uścisku.
Gdy
woda w swej ciszy zdziwiona,
przeplatała
się z wrzaskiem przemysłu.
Spadły
pierwsze ziarna...
I
zawiesi ktoś na starej bramie,
gdzie
rdza jedynym śladem człowieka,
białą
kartkę z czarnymi literami,
prostym
napisem – odeszła.