Poetry

mała, wiemy gdzie mieszkasz
i pamiętamy jak oddychasz pod pokruszoną poduszką
liście są martwymi dziećmi drzew

kora spopielała pod osłoną ognia
wiatr być może przyniósł rosę
(zobacz, światło ma twarz dnia)

zrozum, że korona obrosła snem
przepraszam buduje mur na czarnej ziemi
róża puściła się z trawą ku zadośćuczynieniu