Poetry

normalny1989


older other poems newer

22 october 2012

Synergia: określenie wiary

Wstydzę się tego, że czułem się lepszy od was
stoję tu teraz sam i żałuję,
że nie krzyknąłem wtedy
-„przy mnie zostań!”

To zabawne, wszystko po to
by być tym
kim w ostateczności
nie jestem,
złym dzieckiem
zamkniętym przez "beztrzeń"
umysłu
przestrzeń, którą uwięził cudzysłów.

Wiem, że się nie martwisz,
to było kiedyś
zadbam o siebie,
choć nie słowami – resztę pieprzę,
lecz tymi;
pragną tego moje barki.

Jestem silny,
urodziłem się na wojnie
mam honor; przyznaję
naprawdę wielu zabójstw byłem winny
niewielu zrozumie
gdyż nie ma takiej mowy
aby porozumieć się z zespołem
stresu pourazowym.

To żaden ciężar
umiem wszystko zwyciężać,
mając krew skażoną
i stal w mięśniach
zza czasów dziecka
dar od pierwszych łez na rzęsach.

Nie wiem, czy to tekst
o sile
czy o słabości
sam pomyśl więc.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1