9 november 2014
9 november 2014, sunday ( I see )
Widzi tylko koniec własnego nosa. Tak mówią.
Spróbowałam spojrzec na własną twarz i stwierdziłam, że widzę tylko koniec nosa. Jeśli się wykrzywię - trochę brwi lub skóry policzka. Kant policzka, jak to śmiesznie brzmi. Ale i to widzę niewyraźnie. Bo za blisko? Brak dystansu? Czasem przed oczami przelecą włosy. Peryferia. To wszystko, co ze swojej twarzy widzę bez pomocy. Bez protezy lustra albo zdjęcia. Jestem jedyną osobą (widzącą), która istnieje w tym samym czasie i miejscu, co moje oczy, a której bezpośrednio i w pełni te oczy zobaczyć nie mogą. Sama dla siebie niewidoczna. Niewidzialna.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade