Poetry

grove


older other poems newer

26 march 2015

Czarny księżyc

Zawisł na ziemią,
ten czarny księżyc.
Rzeczy się dzieją,
że aż chce się wyć.
I jak mogą wyją,
wilkami nazwane,
są czarnoryją,
kozioł ich panem.

Potworne moce już ofiarowane,
w pakcie sprzedali,
swą duszę przez ranę.
I się doigrali.

Bo skarb to bezcenny,
ocean duszy.
A kielich bezdenny,
diabeł osuszy.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1