Poetry

NeCrOtOn


older other poems newer

15 january 2014

Łamigłówka

To nie jest tak, że Cię omijam.
Ty najzwyczajniej stoisz nie z tej strony.
Bo za plecami chowają się gnomy.
może trochę tchórzę, może jesteś żmija...

Wszystkie głuche sygnały, szybko urywane,
rozrzucane książki, kiedy stałem gdzieś blisko.
Połamana kostka, niby było zbyt ślisko.
Każdy narząd się czuje wręcz rozkochiwany.

Kogo by posłuchać, rozumu, czy serca,
gdy tylko za mną krążysz.
Choć męczysz orientację,
ciepło bije z siłą miliard megaherca.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1