CiaChQQ, 19 february 2015
ciało moim schronieniem
sanktuarium ciszy
dokąd pójdę
gdy runą jego mury?
gdzie głowę swą złożę
nim senność ogarnie?
co jeść będę...?
jakże mi przyjdzie
snuć się po niebie
ze skrzydły ściętymi?
za każdym zakrętem
w poświacie księżyca
wiatrom pod prąd
w błogiej nieświadomości
tego co się zdarzy
przed gruzu zwałami
jakże się skryć?
CiaChQQ, 19 february 2015
w ciszy
upajam się tą miłością
niczym wonnym zapachem kadzidła
budzącym zmysły
uśpionych kochanków
ukrytych w zakamarkach nocy
pragnienie jak szept
sen przepędzający
sprzed niedomkniętych powiek
rozpływa się i gaśnie
zatopione w ciemność
w ciszy
milczenie nosi twe imię
i poza tobą
nic więcej nie słyszę
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade