Poetry

To nie śnieżynki opadają na ziemię
aniołowie piorą poduszki
a gwiazdy teraz tak jasne
w domu niebieskim szykują wieczerzę

zapalmy dzisiaj  jeszcze jedną świecę
abyśmy nigdy nie pobłądzili
bo wszystkie ścieżki i dróżki
prowadzą właśnie do tego dzieciątka
 
zrodzonego w niepokalanym poczęciu
które co roku czeka w stajence
w mieście zwanym Dom Chleba
by pobłogosławić wyciąga do nas ręce
 
a kiedy radośni pójdziemy z powrotem
wrócimy tam gdzie progi własne
podziękujmy  w tej jednej chwili
za to jemu Jezusowi  Bożemu dziecięciu
 
że jest królem jedynym prawdziwym
całego ziemskiego świata
i tego co stanie się  potem