Natalia Prill, 8 january 2012
I have found
the thought
that was in
your mind
and which
you were probably
saving
for the universe
Forgive me
it was haunting
so near
and so far
2005 r.
Natalia Prill, 6 february 2011
Dziesięć...
Urodziłeś się wiosną człowieku
Na ujrzenie Mechanizmu
W ślepym zbyt wieku.
Nic nie widziałeś,
Choć oczy szeroko rozwarte miałeś.
Dziewięć...
Osiem...
Siedem...
Spadasz w przepaść człowieku
Gubisz się w labiryncie gorąca.
Nie znajdziesz na to leku.
Ni antidotum. Ni złamanego słońca.
Sześć...
Pieć...
Cztery...
Umierasz uparty człowieku
Z każdym oddechem mdlącym,
Zwilgotniałym, gnijącym.
Żniwa naiwnie zbierasz
I wciąż nie wierzysz, iż umierasz!
Trzy...
Dwa...
Jeden...
Ciach!
Zardzewiałych nożyc egzekucja.
Chwilę popiołem się dusisz,
Plujesz i krztusisz. Umierasz.
Jedno zdziwienia westchnienie.
I lód. I wieczne milczenie.
wrzesień, 2005 r.
Natalia Prill, 4 september 2010
na bezdrożu mgły błądził Edyp
gdy niebo z ołowiu
spadło na jego oczy
i nastała ciemność poznania
Edyp zawsze chciał prawdy
dlatego został wtajemniczony
delficka wieszczka wyrzekła
kilka zabłąkanych słów
które krążyły
jak liście laurowe
jak ciała niebieskie
jak ciemna ciemna noc
świtająca daleką drogą
w nieznane
Edyp przemierzał swój bezkres
krokiem zbyt pewnym
jego niezdarne nogi
potykały się
o popękane gwiazdy
zanim przeczuł jasność
2008
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade