Poetry

 nostalgia osusza łzy
czas nie ma znaczenia 
wszytko dookoła zakręca wolniej
na niebie ptaki jak myśli w głowie
wyznaczają początek nieznanej drogi
 
na dłoniach nosisz ślady życia 
w sercu ból po stratach
radość jak gość wyczekiwana
nadchodzą dni których niewiadoma jest sens
 
wszystko co było co jest znaczy wiele
my tacy sami choć nie raz nie rozumiemy siebie
życie proste człowiek je skomplikował 
zaznaczył jak żyć i cieszy się ze strachu i leku innych
 
czas jak papier biały poszarzały 
smutno nam nam gdy odchodzimy