Poetry

splątany  pajęczą siecią
makaronem na widelcu
 
udawanie że życie to skarb 
najcenniejszy ze wszystkich
choć ma kilka wad
 
smakiem wiatru na języku 
zapachem słońca na skórze 
 
promieniuje księżyc odbitym blaskiem oczu
 
zapycham kieszenie pustką 
klucz znaleziony na dnie 
otwiera wszystkie drzwi
zawsze gdy 
chowasz cenne dni 
 
sny są na dnie świadomości 
wyśniłem cię w sercu ty
śpij