Poetry

nie dostajemy nic na zawsze
prócz życia wiecznego
 
dzieli wiele różnić 
dzielące człowieka mury 
spalone mosty 
 
kurtyna opadnie 
oby nie za późno
 
warto walczyć
lecz lepiej złożyć broń 
 
śmierć przejściem 
kawałkiem drogi 
mostem na drugi brzeg
ciepłym spojrzeniem w oczy 
 
westchnąć złapać wdech
zadając pytanie po co tak wiele
złoto diamenty lecz
bez wody pustyni życia
 
niezmierzonej nie przejdziemy
dokąd gonitwa prowadzi 
 
bardziej duchowo
człowiek winien rozwijać się
zgodnie z naturą trwać