Poetry

Robson


older other poems newer

7 november 2010

Drzewo

Krzyk ciszy wewnątrz mnie.
Bezwiednie szukam odpowiedzi.

Gdzie jesteś?
Czy w ogóle jesteś?

Niewiara w wiarę.
Brak przekonania.

Ja jak to samotne drzewo,
które rośnie przy rozstaju dróg,
gdzie liście z jednej strony są piękne i dorodne,
a z drugiej kontrast uschłych gałęzi,
gdzie dwie te strony wskazują drogę,
ale czy aby na pewno dosłownie?
Czy aby na pewno nie na odwrót?

Trudność decyzji.
Jeden krok.
W którą stronę?
Każda niezgodna z cząstką mnie.

Beznadziejność.
Bo nie wiem, gdzie jestem?
Kim jestem?
Czy jestem?






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1