Poetry

PAWEL FRYC


older other poems newer

29 april 2011

pokolenie

Wódka
poszła już w odstawkę
Zamiast
niej palimy trawkę
Piesiewiczu
szacun mamy
Kokainę
też wciągamy
Seks
lubimy, oj szalony
Czasem
też zdradzamy żony
 
Czas
się zmienia, czas sie zmienia
Dziś
mówimy Do widzenia
i
przesądom oraz gusłom
chociaż
kieszeń mamy pustą
kupujemy
jednak czasem
kawał
ziemi, gdzies pod lasem
gdzie
pragniemy wybudować
mały
domek – w nim się schować
tam
z lampeczką może winka
u
stóp może być dziewczynka
podliczymy
wszystkie grzechy
i
umrzemy dla uciechy
 
w
ciszy wielkiej i spokoju
ziemi
miękkiej, tak jak w gnoju
pochowają
mnie pod lasem
może
przyjdziesz tutaj czasem?






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1