Krzysztof Bencal (Benon Punicki), 12 sierpnia 2022
Zastanę Polskę
nijaką
i nie będę nic
tykał.
Maryja umrze,
lecz nie zostanie
pochowana -
jej ciało zniknie.
Jezus pójdzie na swoje -
zamieszka
na jakiejś asteroidzie,
niedostrzegalnej z Ziemi.
Osamotniony Bóg
wyprowadzi się ze świata,
który będzie wymagał
generalnego remontu.
Chciałbym kiedyś
wynająć to mieszkanie...
Tymczasem gwiazda
porywa moje marzenia!
W biurze
jakiegoś zakładu
zostawiam CV
jak okup.
Wyszedłszy z sekretariatu
innej firmy,
gdzie nikogo nie zastałem,
drewnianą zapałką
przypalam papierosa
i oddaję mocz pod murem,
by pewien król Polski
przekręcił się w grobie.
Za chwilę razem
z innymi ludźmi
będę wchodził
po szerokich schodach.
Czy ktoś będzie trzymał się poręczy,
tego fragmentu rusztowania,
który pamięta początki średniowiecza,
trwającego wciąż we mnie?
Słońce,
ścigając noc,
rozkłada promienie
jak policja ręce.
Uwaga,
ten kamień
nie poruszy się
nigdy!
Przekraczam wszelkie granice
i krawędzie
na peronach kolejowych,
ale nie jestem samobójcą.
Bezgłośna
salwa
z penisów
oddana.
Wokół
nagie
ciała
kobiece.
Siedzę
na tykającej
bombie
głazu.
I wyróżniam się.
12 sierpnia 2022...
Grain, 12 sierpnia 2022
hej tam w dolinie kędy Orneta
w ruch idzie niemal każda luneta
o letniej porze
kiedy w jeziorze
pluska spermopędna Żaneta
Grain, 12 sierpnia 2022
to ziemia niczyja przed oknem pod klomb
i podbierak babiego lata na odszumowanej z naszej krwi ulicy
jałowy bieg bezpieczeństwa nierozpoznanych tajemnic
już nie głowię się nad zapachem włosów
pierwszym w koronie ziemi
i nieuwitym gniazdku z zerowaniem
rozglądając się jak zakładałem
za mniej wymagającymi od pylenia słów
pojąłem ten sam zdobywany co dzień teren
z podrzucanymi przez Boga anonimami i starałem się
zasłużyć na worki ziemi kwiatowej w oczach swojej kobiety
na to że nie było rzezi nawet skaleczeń
i większego cierpienia od nadmiaru znieczuleń
Yaro, 11 sierpnia 2022
zapach sosny twój numer nie jest mi obcy
szukasz kręcisz oszukujesz
tanio kupujesz drożej handlujesz
pamiętam pierwsze nasze kroki
gdzie w piaskownicy szczyt
kupa piachu była wyniosła
zawsze razem tyko twój śmiech zdradzał że
nie będziemy przyjaciółmi o nie
mijały dnie lata godziny po nocy znów dzień
kręciłeś wały teraz za kratami widzisz nasz pierwszy sen
mówiłem zawsze uważaj bo na wilka przyjdzie pora
łowca staje się ofiarą gdy zdrajców wokół cała horda
Grain, 11 sierpnia 2022
co wie o wymierającym gatunku
ślubnej małpy w koronie wielkiej lipy
kiedy ekolog nie przejdzie na karmę drzew
jak zmuszony zimą człapak wyznawców Manitou
których pojono wodą ognistą z tą samą
zawziętością jak Netflix opowieściami
o Excaliburze i pierwszej pochwie
Francji z odpowiednim odczynem Ph
i gdyby ów Jan Czarnoleski z mogiły powstał
to by się wkurwił niepoturczony
jak przybywający zza Nysy Niemcy
zaczepiający czyjąś kobietę
szczęście że dawała niebieskim ptakom na bułki
bo wystartowali do nich natychmiast
jako pierwsza kadrowa eskadra
ale kiedyś przyjdą ci ze wschodu
po pokój z nieskazitelną akustyką wnętrz
Yaro, 10 sierpnia 2022
mówią, że jestem inny
czy świat nie jest dziwnym gdy patrzysz na ludzi
przyroda prawie wycięta kilka drzew
słabo to widzę mimo okularów
Stwórca poróżnił ludzi widział w tym dobro
dobrem jest wszystko inne, takim być powinno
więc nie dziw się przyjacielu ilu nas jest tak kilka wersji
nie oddalajmy się od siebie bo zawsze jesteśmy blisko brzegu
wyczuwam w powietrzu jak słowa płynął lekko
najlepiej wyraźnie bez obrażania
mówią, że człowiek gubi się im więcej nas tym miej
tak różni jednak podobni bliscy sobie
co nas różni tytuły, berło
lepiej się pożegnajmy, spotkajmy po drugiej stronie
przyznając rację
świat wiele wart prócz zmarnowanych chwil życzliwych słów
Misiek, 10 sierpnia 2022
DLA K....
Przekroczona granica niemożliwości
w pojęciu braku zdrowego rozsądku
wszystko co się niedawno skończyło
powraca do zapomnianego początku
kiedy się zrobiło od nowa tak niemiło
coś krzyczy że to jest z dobroci
A ja po prostu tak nie umiem
nienawidzić po cichu i w ukryciu
i narzekać na słońce co dzień złoci
Znam jedno serce od urodzenia
i to nie tylko z nazwiska i imienia
a dzisiaj kompletnie jego nie poznaję
gdzie się podziały tamte słowa miłości
jak kwiaty pachnące majem
Tyle bezsensu poznałem w życiu
nie jestem już ani młody ani stary
i chociaż mam w sobie moc wiary
tego jednego pewnie już nie zrozumiem
Grain, 10 sierpnia 2022
mawiał mój stary nie mając
detalicznej odpowiedzi na jakieś pytanie
albo komentując życie
bez odbierania nadziei
na przyczepność kosmosu
kiedy można za winklem
z kobietą nie żałującą warg
skrzyżować oddechy
na przepalonym księżycu
Grain, 10 sierpnia 2022
było mu ich żal i siebie bo jak myślał
mogliby już nie mieć życia poza sobą
jednym powiedział co powinien że kocha
innym wymówił się od przysparzanej miłości
biorąc co było do darowania
do dzisiaj nie wie ile odtrącił nieposmakowanych
byle ktoś je objął w posiadanie ze słowami na czysto
że móc spojrzeć w lustro rzeki z mokrej stopy
Grain, 10 sierpnia 2022
w telewizyjnym oratorium niezabliźnieni
przenoszą się na katafalk w kredzie ulicy
to jeszcze nie jest suchy kac wolności
zwłoczne pęknięcia serca
kilka godzin temu wzeszło słońce spod twojej skóry
i symetrycznie ciepła piękna
jesteś do wybrania z parnego zapachu kawy
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade