Grain, 9 grudnia 2022
Dokonano bardzo złej wymiany amerykańskiej koszykarki Brittney Griney skazanej w Rosji na dziewięć lat za posiadanie substancji z olejkiem haszyszowym, na Wiktora Buta skazanego w USA na dwadzieścia pięć lat za handel bronią i udział w spisku na ludzkie życie. Nieważne, że min. amerykańskich oficjeli. Sportsmenka wiedziała czym to grozi w Rosji. Czego się nie robi dla lewactwa. Niedługo będzie się wymieniać np. aresztowanych za urojone przewinienia kierowców TIR-ów, marynarzy, skazywanych na pobyt w łagrze, na innych bandytów Putina lub Łukaszenki.
Zielone światło zapalono.
Janusz Józef Adamczyk, 9 grudnia 2022
nikt Go nie widział
nawet - ja
ale poczuli Go wszyscy
wszystkie gwiazdy i planety
wstrzymałem oddech
będący obok nas - też
taka scena i taki akt
zdarza się raz na sto lat
materia i czas przestały istnieć
ciało stało się duszą
i w ułamku sekundy
wszystko zostało powiedziane
słowo najsmutniejsze
na zawsze przekreślone
najradośniejsze -
do życia wiecznego
przywrócone
Świdnik, 7/8 2022
Janusz Józef Adamczyk
sam53, 9 grudnia 2022
jeśli odejdę to zwyczajnie
jak odchodzi od stołu syty spełniony człowiek
z podziękowaniem za posiłek
za wspólnie spędzony czas rozmowę
za twoją obecność i uśmiech
do którego wracam każdego wieczoru
kiedy szeptem zdejmuję ci z ust ciche - kocham
układam je na miękkiej poduszce
pomiędzy litaniami wspomnień
postrzępionych przez życie niczym pierzaste stratocumulusy
jeśli odejdę nie zostawię spalonych mostów
zamkniętych na amen drzwi
nieskończonych modlitw białych plam i sekretów
w wierszach odnajdziesz klucz do szczęścia
wystarczy stanąć przed ołtarzem poezji
magia sprawi że sięgniesz nieba
nikt nie chce uwierzyć że stamtąd wracam
Grain, 9 grudnia 2022
Na twitterze wątpliwy ubaw. W Polsce mają się odbyć ćwiczenia dla około dwustu tysięcy rezerwistów. Jakoby niektórzy powoływani homoseksualiści biorą zwolnienia lekarskie od psychiatrów, że są chorzy. Jerzy Ofierski czyli sołtys Kierdziołek mawiał w taki razach:
Cie choroba.
Arsis, 9 grudnia 2022
Kochasz? Powiedz… Ja kocham w trwodze i obawie odrzucenia. Po drugiej stronie cisza, zimny mrok
otchłani.
Błądzę zalękniony. Przechodzę o jeden dzień, o jedną noc…
Przestępuję, jak wskazówka zegara…
W błękitnym niebie biała smuga po odrzutowcu.
W kwintesencji słońca twoja twarz.
W cieniu drzewa…
Wśród skwaru gorącego lata
stęsknione pocałunków usta czerwonych róż…
Jesteś
tutaj.
Blisko.
W ogrodzie płonącej nasturcji,
wśród strzelistych malw
wyrasta karminem kosmos podwójnie pierzasty…
Zaiste, rojnie tu i duszno, lecz jakoś smutno, mimo ptaków i brzęku pszczół w rozpełzłej przy ziemi
koniczynie…
Nie mów. Nic nie musisz mówić. Wiem…
Czy mnie znów słyszysz?
Słyszę chrzęst kroków
na żwirku alei,
kiedy Idę ogrodem,
którym moglibyśmy iść.
Rozumiem
twoje
milczenie.
Wybacz mi, że nazywam bezprawnie
rzeczy nie do nazwania słowami,
że żyję poza logiczną konstrukcją czasu…
Kocham cię.
(Włodzimierz Zastawniak, 2022-12-09)
* Tekst na motywach wiersza pt. „Kobieta w gęstej czerni”, Mieczysława Jastruna
***
https://www.youtube.com/watch?v=Eq-o_50OKv4
Sztelak Marcin, 8 grudnia 2022
Zupełna utrata formy,
świat rozłazi się na boki,
pęka zbyt nadęty.
Nic nie będzie, zostaniemy samotni,
bez lokalizacji.
Pod nogami wszechświat,
nad głową kosmos.
Na pamiątkę pozostaną
głupie nazwy gwiazdozbiorów
i galaktyk. Niepotrzebnie ponumerowane
czarne dziury.
Na razie płyniemy dziurawą łódką
kręcąc się w kółko
w poszukiwaniu przystani,
bezpiecznej w danym momencie.
W założeniu mamy czas,
lecz zgodnie z teorią fali
sztorm zmyje za burty zegarki.
Wtedy pozostanie już tylko
zupełna utrata formy
i tak dalej, od początku.
Grain, 8 grudnia 2022
Pod wierszykiem o manipulantce
nie ma krzty prawdy (o poezji nie wspomnę)
pojawił się głosik katoliczki niezłomnej.
Autorzyna ardente antyklerykał,
całe zło tego świata im powytykał.
Gdyby kto spytał, co tam jeszcze słychać-
odpowiem - wszystko co idioci potrafią napisać,
nadwrażliwi doczytać.
Atanazy Pernat, 7 grudnia 2022
przyniosłem kilka wierszy na podpałkę
na lepszą bezsenność
kilka obelg
rzuconych w serce świat który nie jest mój
wiesz to jest po to żeby nie zapominać
że światło księżyca jest jedynym dzisiejszej nocy
przyniosłem kilka wierszy na podpałkę
na lepszą bezsenność
wszystkie są jak obelgi rzucone w serce świata
spoglądamy w niebo w poszukiwaniu gwiazd
któraś z nich jest nasza
Marek Gajowniczek, 7 grudnia 2022
Świat się zbroi na potęgę.
Puchną arsenały.
Order na błękitną wstęgę
przypną wodzom śmiałym,
którzy strasząc się wzajemnie
wejściem na grunt grząski,
plan Nowej Jałty tajemnie
kryją pod podwiązki.
.
Wojna ma się nie opłacać.
Zdobyczy nie będzie,
tylko syzfowa praca
na ruinie wszędzie.
Hydra będzie się odradzać!
Ma zastępcze głowy,
choć kolejne mogą spadać
w czasie odbudowy,
kiedyś Król na koniu białym
powiedzie Zastępy.
Nie będą się opłacały
kłamstwa i wykręty.
.
Ani żadna dyplomacja,
ani polityka.
Ani zbiorowa gwarancja,
co spory zamyka.
Wtedy stary siwy człowiek
wyjdzie z bazy NORAD.
Dłonią łzę obetrze z powiek,
wiedząc, że to pora
na wołanie, na szukanie
kilku Sprawiedliwych,
proszacych o zmiłowanie
i pokój prawdziwy.
Sztelak Marcin, 7 grudnia 2022
1.
Czas zapuścił korzenie, z tyłu głowy
golema. Glina najgorszego sortu
a ręka niesprawna i drżąca.
Nie ma miejsca na zaklęcia.
2.
Pierwsza gwiazdka rozpękła
na tysiąc jeden drobiazgów.
Chociaż pewnie to tylko bajka,
ostatniej nocy.
3.
Sztuka wklejania dopracowana
do perfekcji, więc szczęścia
i innych.
Być może nawet potrzebnych.
4.
Pod choinką zapomniane prezenty,
niewręczone z braku chętnych.
Ewentualnie papieru w odpowiednie
wzorki.
5.
Mimo wszystko miejsce wciąż czeka.
Nienapoczęte.
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade