Poetry

Istar


older other poems newer

6 april 2014

sztafeta

trzeba będzie wszystko od nowa.

urodzić się, pozwolić o siebie zatroszczyć,
nadać imię - jaka wygoda, nazwane nie ginie w tłumie.
pierwsze kroki, nie można odejść. pierwsze słowa - zrozumieć.
płacz tylko po to by zaistnieć. radość, krótka jak chwile, których
nie zdołasz zapamiętać. szkoła, po szkole podwórko, w między
czasie oni pozbawiający się uczuć. i ty niczym ramka na zdjęcie. 

dostaniesz swój pokój, żeby się nie chować pod stołem.
radio, zagłuszy ciszę. nic tak nie krzyczy jak wspomnienia.
komputer, żeby wyjść do ludzi, nie siedzieć między nimi.
dorośnij, powiedzą.

i trzeba będzie wszystko od nowa.

urodzić, zatroszczyć się o nie, nadać imię.
jaka wygoda, nienazwane ginie w tłumie.
pierwsze kroki. jszcze nie może odejść, pierwsze słowa,
nie rozumiesz. radość, krótka jak chwile, których
nie zdołasz zapamiętać. szkoła, po szkole podwórko, w między
czasie wy pozbawieni uczuć. i ono, niczym ramka na zdjęcie.
z przyszłości.






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1