Szyderca, 14 june 2011
Nie doceniliście nas,
a my wszystko widziałyśmy.
Stałyśmy i milczałyśmy,
ale widziałyśmy !
Między sobą szeptałyśmy
gdyż tak nam wpojono,
wobec obcych milczałyśmy,
ale widziałyśmy !
- A teraz ?
- Teraz już dość !
Nie będziemy milczały, szeptały
- będziemy krzyczały !
O tych wszystkich
gwałtach i zbrodniach !
Dość milczałyśmy
- uciszyć nas nie zdołacie !
I choć to win
naszych zmyć nie zdoła
krzyczeć będziemy !
Dość milczenia, dość
obojętności - STOP !
- Widziałyśmy ...
Widziałyśmy to,
a wy nas widzieliście
- widzieliście nas,
cztery ściany swych domów ...
Szyderca, 14 june 2011
Ludzie - losu słudzy głupi,
co panami siebie mienią,
karki ugną swe niebzwem,
błagać będą MNIE o łaskę !
Bo gdy czterej Bracia moi,
świat przemierzą,
chmura ciemna nad nim stanie
i usłyszę płacz, konanie ...
Usta, oczy krwią obmyję !
Matce - Nocy pokłon złożę.
Żyć, ucztować będę z Braćmi,
wśród gnijącej góry trupów tych
co mnie sługą nazywali;
gryźli, bili, poniżali.
Świat obrucę w gruzu zwały !
Zniszczę: milość, w boga wiarę !
Mroczna brać hołd mi złoży
imie moje wielbić będą,
aż wyginą po kolei,
pchnięci nożem moich Braci.
Będę Panem na tej Ziemi !
Żałosnego rodu ludzi,
plagi świata - Zbawicielem.
Szyderca, 14 june 2011
Szary sznur
bicie serca splecione.
Dar losu odwieczny
szary sznur.
Dzika miłość wśród bzów
matki łzy ukradkiem ronione.
Porażki i triumfy.
Dłonie w krwi skąpane
ostatnia skaza sumienia.
Szary sznur
złota linia życia.
Ostatni dźwięk
niebyt i upojenie.
Kasztan kwiatem okryty
szary sznur w pętlę związany
i ja.
Ze światem pożegnanie.
Szyderca, 12 june 2011
pierwszy szybki takt
namiętny ciała szept
utkane ekstazą dusze dwie
krzykiem błogim przybrane
miłości zmartwychwstanie
serc szybki rytm
obcasem wystukany
kroki dwa, on i ona
nie widzą się,
nie muszą
pamięcią zmysłów znaczeni
kroki delikatnie stawiają
ich taniec to noc
pieprzem i wrzosem pachnąca
odwieczna gra bogów
duma odważnych
słabych marzenie
dwóch ciał współistnienie
Szyderca, 12 june 2011
Zostań choćby jeszcze na
krótką chwilę
dotknij
niech przejdą mnie dreszcze
niech dłonie twe
igrają z mym ciałem
niech płaszcz
z łez utkany
mi już nie ciąży
zostań chcę widzieć twe oczy
błękitu bezdenną głębinę
całuj namiętnie ciało
tak dobrze ci znane
niech usta twe me
szkarłatem naznaczą
weź mnie w ramiona
rozbudź pożądanie
w sercu lodem okrytym
zostań tu
twa obecność
twój zapach i smak
ramiona bezpieczne
spokojny sen przy tobie
świadomość chwil
gdy niebo i ziemia
jednym się stają
i nami są.
Szyderca, 12 june 2011
w bezkresie życia
czasu otchłani
między ziemią a niebem
okrutnie rozpięty
zapomnienia poszukuję,
litości wołam,
nienawiści wzywam,
obojętności oczekuję
krzyczę, błagam - umieram,
zasypiam i z blaskiem jutrzni
nim kur trzy razy zapieje
- zmartwychwstaję
rodzę się i umieram
- zapomniany istnieję
Szyderca, 11 june 2011
poznałaś go
i chcesz dalej poznawać
każdy jego ruch, gest
każde spojrzenie
czuć chcesz jego zapach
i obecność przy sobie
kochać
tak bardzo chcesz
kochać go
więc bądź z nim
kochaj i szanuj
ufaj i wierz
daj mu wszystko
co masz najlepsze
zrób to co ja robiłem
dla Ciebie
a ja
nie kochać
tak bardzo chcę
nie kochać ciebie
Szyderca, 10 june 2011
co dnia uciekam
do lat tych
gdy powietrze
miało wanilii smak
- miłości aromat
każdym zmysłem
świat co dnia
poznawać chciałem
oh, jak ja kochałem
powietrze o smaku wanilii
lecz ten czas przeminął
życie mnie zmieniło
i powietrze me
straciło ten piękny
wanilii smak
dziś dorosłe dziecko
w piaskownicy życia
nie wiem już czym
jest powietrze o
smaku wanilii
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade