Alicja Kuberska, 17 june 2013
Will I learn to love again?
Where's the door to my heart?
What will happen if there is no entrance,
And it is only a wall?
I built it with many bricks
Distrusts and disappointments.
Forgive me fear and lack of faith.
Is it my fault that I can flow
As the air between fingers?
Is it possible
To catch the wind in a bottle?
To imprison sea waves in a jar?
To open the not existing door?
Alicja Kuberska, 15 may 2013
I'm losing hope.
I close my eyes and fly in the air over the unfulfilled promises.
I'm breaking up the anchor, going away hastily.
The thoughts are rolled like sails in stormy weather.
Some of them are just the tattered illusions sadly waving in the wind.
And it would be so beautiful- I think in loneliness
I feel the waves of disappointments overflowing .
Are there the drops of sea water on my face or maybe only tears?
Feelings have the destructive force of a tornado.
Dreams about a safe harbor vanished in the fog of helplessness and grief.
I do not know the meaning of the word “peace”.
Distrust sentences me for another journey.
It is impossible to forget
Dissolve in reality - to become nothingness
Alicja Kuberska, 13 may 2013
Spring gave me new dresses.
They are made of clouds' dreams,
warm glances and soft touches.
Accessories are also important.
A necklace of kisses and scarf
with gentle smiles.
Do I look well?
Shoes dance by themselves.
They have joyful bows
and heels made of bird's trills
Where are we going?
Chill of the indifference
need only disappear
Mistrust should melt.
Look! First snowdrop!
Do you want it?
I will offer you something valuable
Alicja Kuberska, 13 may 2013
Bosonoga Jutrzenko
zatańcz ze mną po rosie.
Spójrz, jak noc
Rozsypała wszędzie klejnoty.
Skrzą się na liściach i trawie
Pająki utkały dla nas tęczowe kolie.
Czy to mleczna droga
Spadła na ziemię, czy inny czar?
Zazdrosny dzień
Schowa krople w szkatule czasu.
Wysuszy księżycowe łzy
Ciepłymi promieniami słońca.
Mamy tylko chwilę na taniec.
- gdy noc jeszcze nie zasnęła,
A dzień nie obudził się do końca
Alicja Kuberska, 11 april 2013
You closed
the doors of words.
My heart trembled and fell down,
as a mirror from the wall.
It broke, cracked
and lost some pieces.
People say
it is seven years of bad luck,
and I think perhaps more.
I can not glue it .I tried.
Something is missing.
Thoughts and words
carry a bitter taste.
I threw it away,
I have no heart
I have no memories
The world looks different now.
Alicja Kuberska, 11 april 2013
Wiosna podarowała nowe sukienki
uszyte z obłoczków marzeń,
ciepłych spojrzeń, dotyków dłoni.
Dodatki też są istotne.
Korale z pocałunków i szalik
z delikatnych uśmiechów.
Ładnie wyglądam?
Pantofle same tańczą.
Mają radosne kokardki
i obcasy z ptasich treli
Dokąd pójdziemy?
Jeszcze tylko musi zniknąć
zimowy chłód duszy
i stopić się nieufność.
Spójrz! Pierwszy przebiśnieg!
Chcesz? Podaruję ci coś cennego.
Alicja Kuberska, 2 april 2013
W poszukiwaniu samotności opuściłam Ziemię.
Postawiłam żagiel z białych chmur
By wędrować po oceanach nieba.
W dzień podziwiam turkusową planetę.
W nocy, pod łodzią, kwitną nenufary z gwiazd.
Nade mną rozświetlają się światła miast.
Kontynenty układają się w konstelacje.
Słyszę tylko wiatr i ćwierkanie kosmosu.
Przemierzam mile, poznaję kolejne orbity.
Czas zatrzymał się, dając nieśmiertelność.
Czy podzielam los antycznych bogów?
- Wyobcowania i tęsknoty za człowiekiem
Alicja Kuberska, 18 march 2013
I love stones.
their history, structure and language.
People think,
That stones are hard,
insensitive and introverted
I see in them
The molten passion of lava
And the whirls of fire.
You have to know
how to read them.
to see what was,
what is now and
what will be.
Alicja Kuberska, 11 march 2013
As the city sleeps
Only the single,
Yellow eyes of
The windows sense.
The street lamps delicately
Scatter the darkness of the night.
Silence with its arms
Covers the city and
Rocks it to sleep.
A gray, heavy fog,
Engulfs the city in a tight cocoon.
Sleep, sleep, sleep
Whisper the shops and neon signs.
Dream, dream, dream
Murmurs the houses and cars
Good night
Alicja Kuberska, 7 march 2013
Night comes slowly.
It turns off lights and colors
And silences the sound.
See,
How the long shadows of trees
Close the day.
The light hours run in the
Sand – glass of time.
Morpheus pouring dreams
On our eyelids.
Hug me, lets go together
To the dream land.
We will return tomorrow
To begin next day
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
