Poetry

Nikt_Istotny


older other poems newer

11 october 2016

Szepty

Gna mnie w iluzję przestrzeni,
lepiący smak chwili,
pachnącej niczym cukrowa wata.
“Porzuć tutaj wszelkie sny.”

Mogłabym zatracić się
na kilka zmarniałych minut
w odbiciu niebieskiej pustyni oczu,
wspomnieniach wysysających czas.
Chociaż nikt tak jak “ja”
nie pędzi wprost na zderzenie z nicością.
Ku hipnotyzującym szeptom, 
wybrzmiewającym z rytmicznego pulsu,
niewidzialnych światów duszy.
“Ci porażeni energią 
w dół wcale nie spadają tak szybko.”
J.A.Burban Copyright © All Rights Reserved
2016-05-03






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1