Poetry

carmen, 19 july 2012

uczucia.

Ciągle żyjemy jak na polu walki,
to wszystko jest takie trudne,
skończmy ten paradoks.
Udawanie uczuć.
Nic nie da sztucznie przyklejony uśmiech.
każdy ruch, gest, mówi swoje.
Podążamy w te same strony, choć są zupełnie inne
zbieramy kawałki naszego serca
by móc zacząć kochać..
Stąpamy boso po posadzce kłamstw.
Słowa wypowiadane tylko dla zysków.
Raniąc innych, ranimy siebie w niewidoczny dla nas sposób.
Potłuczone szkło leży bezradnie na podłodze.
A my rozsypani razem z nim, bezsilni..