Poetry

Eva from Barcelona


older other poems newer

28 september 2010

droga mleczna

Bez ciebie

To troche jak po wybuchu atomowym

Nie ma sensu zaczynac czy konczyc czegokolwiek

Bez twoich teczowek

Zielonych jak cholera

Nie rozjasnia sie nic

Koteczku drapiezny

Bez twojego pospiechu nie wiadomo po co

Bez twoich monologow pararelnych do moich

Az ktos da za wygrana

Bez twoich papilarnych linii

Ktore moge czytac brailem

Mojego ciala


Bez twojej pasji

dziennej

Ktora cie szarpie
Jak w teatrzyku japonskim

I nocnej

Ktora zapiera dech w piersi


I lzy leca ciurkiem

Bo jak strawic taka dawke




Spadles na mnie

Jak meteoryt






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1