Satish Verma, 9 april 2021
The interstellar
reticence, becomes the
muse of a storm.
*
Departure begins,
when the lights are dimmed.
Night licks the moon.
*
Now, you can
roll up the stings.
Cadaver will not rise.
*
The bell rings―
for the last exhibit.
Moths were waiting.
Satish Verma, 8 april 2021
When the time faults, it
becomes metaphysical for me―
to write a poem in flesh and blood.
A night's terror, descends.
Buzz of an insect hovers,
until I give in.
A thoughtess invasion―
makes you unstable, when
you reach the heights, where
snow wails, time and space
start collapsing.
A vacuum bubble expands
into a dome. You draw frescoes
in dream. The colors penetrate.
Blind landings begin.
Looks as if you were sitting with dead,
till eternity.
Satish Verma, 7 april 2021
This age of depression―
Do you hear―
the unheard sounds?
I always bleed―
in the books. Some words
won't stay for the sake of propriety.
Nothing is held back,
not even modesty. The biggest
savagery, of being a human.
And a flock of ravens will
go on hungry,
not feeding on debased carrion.
The baby moon will
not smile. History has
cheated us out of the truth.
The heat, noises and
dust. Every face was covered
in soot. I cannot recognize myself.
Satish Verma, 6 april 2021
Unstitch my memories,
I have come home,
My bag was full of worries.
How will I spread my age?
An old man reading the palms―
cannot find the glasses.
After a mutiny, nothing was
left of a hissing pyramid.
Tell me the shape of tomorrow
to come. In dark I have
to bury my name.
Satish Verma, 4 april 2021
The collective
scream of peacocks,
brings the night horror.
The horses run―
in morning blue.
The call has come.
Cotton wool on―
retina. I cannot read
your command.
To immerse
my god in your lake,
the wait must be long.
RENATA, 3 april 2021
takie szczęście idealne jak z powieści
nic nie brakuje można by powiedzieć
mąż zgodny pogodny aż za spokojny
a żonie tej szaleństwa się chce
flirtu romansu ale nie rozwodu
ot gdzieś w hotelu w pośpiechu
majtki ściągnąć z byle kim zapłonąć
więc drogi mężu jedz na działeczkę
żonka już wolna zabawi się troszeczkę
w kotkę policjantkę pielęgniareczkę
podejrzewając niemoralność żony
mąż kupił dyktafon i w pokoju położył
i już nie było miło i pięknie
serce stanęło i zaraz pęknie
mąż pijany jechał załamany
każdy by mu wybaczył tą wódę
a on walnął w drzewo i umarł
ona płakała kochanka już nie chciała
bo diabły szeptały jej do ucha
mąż będzie słuchał oj będzie słuchał
RENATA, 3 april 2021
wyobrażam sobie że
poprzez wieki zbawiasz mnie
świat brudny zły i złudny aż nie wierzę
po co i dlaczego to pytanie trudne
cieszy nas cudze nieszczęście
a sami jesteśmy liśćmi na wietrze
od ziemi do ziemi nadzieję włożyli
cykl narodzin rozkwitu rozkładu śmierci
Jeden dał śmierci stan drugi Zmartwychwstanie
duchowi tak śmiertelni tak czekamy zbawienia
Jezu Panie Zbawicielu Tyś Mesjaszem
od Annasza do Kajfasza od Piłata do Judasza
od Nerona do Hitlera od wczoraj do teraz
od Cezara do Kleopatry od Klaudiusza do Stalina
do jakich celów jesteśmy stworzeni przyznaj
Rubens Rembrandt Makiavelli Tycjan
malowali mękę Pańską symbolicznie
bo chcieli ukazać drzewo życia i śmierci
z dedykacją dla Ciebie o chlebie miłości i niebie
bo jeśli Chrystus nie Zmartwychwstał
daremna jest nasza wiara
wtedy już nie wiesz nic i życie to banał
świat stanie zblednie zatrzyma się zamilknie
a Ty zaśniesz znikniesz
RENATA, 3 april 2021
czułość można przekazywać
przez ekran
dotknij przytul pocałuj
z bliska
czy daleka słów nie żałuj
po drugiej stronie osoba
poczuje przytulenie
poprzez głowę -wzrokowe
Wielkanoc
przemyślenia przy śniadaniu
baran kurce jajka zaniósł
a tam zając
przytupuje wiosnę czuje
pierwiosnki przylaszczki krokusy
śnieg wiatr deszcz i psikusy
narcyzy i zwykły rumianek
bazie bazie bazie
Cieśla z Nazaretu ukrzyżowany
zmartwychwstanie
głupstwo czy zgorszenie
zapytamy
czy też w masce??
Wiadomsky, 3 april 2021
I could see the storm in her eyes, hidden behind the clouds of irises.
Before it started pouring down, I saw lightning flash across her face.
Her hair fluttered restlessly like crows before taking off.
They yelled that she is a witch, but all I could hear was the wind.
With thoughts full of her scent, I drowned in the depths of her soul.
Before her I was dopehead trying to fill the chasm with the void.
Satish Verma, 3 april 2021
It was time to
modify the heritage―
in a delicate bid to
aid the dying.
A wrenching decision was―
to ask for an apology
from a living god.
I will crack, but
not come to you, to
invoke the grace of mercy.
The twilight sits at
my door to seek the nemesis.
Why did I swallow the moon
without asking the sky's womb?
Cocooned. Afraid
to show the scarred skin.
Your words bloom in dark,
like a cereus. I collect the fame
to light the candle in wind.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
