11 may 2010
Na lenistwo duszy
lśnienie
wnet doszło do tego
iż oczy mocno dotąd zasklepione
rozpostarły się a przestrach
uleciał gdzieś – ustąpił miejsca światłu
co oczu nie mruży
krzyk
dobył się z ust dotąd zamkniętych
powietrze nawet nie zadrżało
przesunął się w przestrzeni
niewidzialną drogą
błędny krzyk
czucie
na zawsze stracone dla tych co
nie umieją korzystać z daru
samozadowolenia
dziwne pieczenie na duszy
już nie rozróżnia dobrego od złego
zagadkowe trzy siły zdolne wyzwolić
z marazmu codzienności i zapomnienia
o tym, że przeżywać coś naprawdę
można tylko całym sobą