Poetry

Kate Prozac


older other poems newer

31 august 2010

zagadki uzależnienia

w czasach mitycznych twojego pokoju

dawałeś sobie radę

sam z paskiem w zaciśniętej do krwi pięści

ściany milczały tygodniami o twoich siniakach

im jaśniejsze tym bliżej wiosna

wiedziałeś



przyszedł on a potem ona

bawiliście się w psy

bite i kopane na życzenie na szczęście

a nawet na śmierć



teraz ulice są puste

nie ma kto wyć ani przynosić ci

w ustach przedłużacza

do silniejszych doznań



dajesz sobie w skórę

do samego spodu

głodne kawałki najlepiej dzielą się

przez jeden






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1