Poetry

Nesca


older other poems newer

8 june 2014

ale dlaczego smutek?- odświeżam

Skarbie ta winda pędzi w dól,
niestety, nie kojarzyć
z równią pochyłą.
To już za nami - ale dlaczego smutek - widać
 wciąż można upaść na naste i kolejne dno.
Celuj prosto w serce, proszę.
Bang!
Jeszcze jeden wdech, stać mnie.
Odpięte pod warstwami ubrania guzki, naciskam.
Mamy czas.
Lubisz gdy jestem w twojej głowie dwoma palcami,
bo czuć w tym wyłączność. Nie mylić
z wieczność, koniecznie.
I że cię nie opuszczę! Tylko dość prędko zapomnę.
Wszystkie inne groźby zostawiam na po kolacji.
Ale dlaczego smutek?






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1