Poetry

Bazyliszek


older other poems newer

4 october 2012

C'est la vie

pamiętam tych wielkich
chociaż tak mali
 
więc grałem na harmonijce
czasami zatrzymywali się ludziki
 
nawet coś mówili
słów nie pamiętam
 
c'est la vie
 
bo kto myśli o mnie
czy też harmonijce
 
oni chodzą bo muszą
tak czas im mówi
 
a ja gram
bo zgubiłem zegarek
 
czy to też c'est la vie
 
zmieniłem miejsce nutkę i rytm
on był szczęśliwym człowiekiem
 
tylko bo mógł
patrzyć w jej oczy
 
c'est la vie






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1