Poezja

pamiętam tych wielkich
chociaż tak mali
 
więc grałem na harmonijce
czasami zatrzymywali się ludziki
 
nawet coś mówili
słów nie pamiętam
 
c'est la vie
 
bo kto myśli o mnie
czy też harmonijce
 
oni chodzą bo muszą
tak czas im mówi
 
a ja gram
bo zgubiłem zegarek
 
czy to też c'est la vie
 
zmieniłem miejsce nutkę i rytm
on był szczęśliwym człowiekiem
 
tylko bo mógł
patrzyć w jej oczy
 
c'est la vie