Poetry

 
to nic, że jesień
nadrzeczne łąki
 pokryła siwa wstęga mgły
 
to nic, że
zamilkło słońce
za oknem deszcz lekko
mży
 
to nic
 że pustką zionie
 milczący chłodem park
 
 płomień
który we mnie płonie
ogrzeje serca dwa