Poetry

Cóż ci Panie dam,  
gdy drugi brzeg przekroczę 
garść niespełnionych chwil 
pusty wytarty trzos 
i pełen grzechu worek. 

  
Cóż ci Panie dam 
kończąc swój marsz ostatni 
może jeszcze pakiet 
smutne i radosnych chwil. 
  
Wybacz,że tylko tyle
wiem to nie wystarczy.