Poetry

RENATA


older other poems newer

25 july 2018

otarłam się o szczęście

Czasu miało być tak wiele
uwierzyłam w obietnice
że połączą się na wieki 
nasze małe księżyce

Czekam czekam czekam 
w zwiewnych spódnicach
otulona powietrzem oddycham
szukam się zmysłami na gorących ulicach

Miałeś być ze mną w otchlani mych ramion
lecz pochłonęły cię zawistne wody Holandii
już nie do mnie lecz do polskiej ziemi
złozysz głowę i nie wyszeptasz słów najsłodszych

i tylko dlaczego ty dlaczego my wciąż mi się śni 
koszmar gdy skupiam myśli że nigdy więcej 
jak żyć jak żyć






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1